Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ του βόλεϊ του Πορφύρα έχει δεχθεί τον τελευταίο καιρό αρκετά πλήγματα, αλλά, σήμερα βίωσε το ισχυρότερο, με τον ξαφνικό θάνατο ενός δικού μας ανθρώπου, του Κίμωνα Γκιουλιστάνη, εφόρου στις Κορασίδες Α και πατέρα της 16χρονης αθλήτριας μας Ηβης, λίμπερο των Κορασίδων Α και Νεανίδων του Πορφύρα.
Ο Κίμωνας, ένας ωραίος και δοτικός άνθρωπος του αθλητισμού, που πάντα είχε καλό και θετικό λόγο, με άδολη αγάπη για όλα τα παιδιά και τον Πορφύρα, είναι κοντά μας εδώ και 7 χρόνια και δε θα λείψει ποτέ…
Δεν θα ξεχάσουμε τον άνθρωπο που ήταν 55 ετών, δεν κάπνιζε, δεν έπινε , γυμναζόταν συστηματικά, έμενε μακριά από τοξικά στοιχεία και όμως πέθανε από ανακοπή κολυμπώντας.
Κυρίως, δεν θα ξεχάσουμε έναν πατέρα που είχε ενθουσιασμό αλλά και διακριτικότητα, άκουγε, δεν επέμενε, στήριζε με επιμονή και υπομονή.
Και πρωτίστως δε θα ξεχάσουμε ένα λεβέντη που ότι είχε να πεί, στο έλεγε πάντα στα ίσια και με ευγένεια και σεβασμό.
Με τον Κίμωνα μας συνδέει αλληλοσεβασμός και στο όνομα της ειλικρινούς αγάπης μας, δεσμευόμαστε ότι θα είμαστε διαρκώς δίπλα στην κόρη του Ηβη και ότι θα συνεχίσουμε να νοιαζόμαστε όπως έκανε εκείνος για όλα τα παιδιά του Πορφύρα.
Η διαχείριση των στιγμών και του πένθους και ο τρόπος και χρόνος δημοσιοποίησης και συμπαράστασης, γίνονται πρωτίστως με απόλυτο σεβασμό στην οικογένεια Γκιουλιστάνη, με το ήθος και τη λογική του Πορφύρα.
Ενημέρωση για την κηδεία θα υπάρξει σε νεότερο χρόνο.
Προς το παρόν, νοιαζόμαστε μόνο για την Ηβη και την μητέρα της Ροδούλα, που ήταν δίπλα στον Κίμωνα την κακιά ώρα….
Ζητήσαμε από την ΕΣΠΕΔΑ να τηρηθεί ενός λεπτού σιγή στα προσεχή παιχνίδια Κορασίδων Α και Νεανίδων του Πορφύρα ενώ το ίδιο θα συνέβαινε και με την ΕΟΠΕ για την Γυναικεία ομάδα μας αν δεν είχαμε ρεπό.
Στη μνήμη του Κίμωνα, το βόλεϊ Γυναικών του Πορφύρα καθιερώνει την ” Υποτροφία Γκιουλιστάνη ” και κάθε χρόνο -με κριτήρια οικονομικά και οικογενειακά, με υπόδειξη από τα σχολεία τους- 5 κορίτσια θα λαμβάνουν δωρεάν αθλητική εκπαίδευση μαζί μας, στο όνομα αυτής της Υποτροφίας.
Φιλαράκο, αυτό δεν μου έλεγες ;
”Τα παιδιά να είναι στο γήπεδο, να αθλούνται, τα βοηθά πάρα πολύ στη ζωή τους, το βλέπω από την κόρη μου που όταν δεν έχει προπόνηση κοντεύει να μας… διαλύσει το σπίτι παίζοντας με την μπάλλα του βόλεϊ…”.
Ε, στη μνήμη σου, θα έχουν την ευκαιρία να παίζουν βόλεϊ και άλλα κορίτσια και θα σε μάθουν κι εκείνοι που δεν πρόλαβαν να σε γνωρίσουν, για να δούν πόσο όμορφος και αληθινός είσαι, ένας άνθρωπος με τον οποίο χαιρόσουν να μιλάς, γιατί γνώριζε να ακούει και να συζητά…
Μας έκοψες τα πόδια εσύ που τα προλάβαινες όλα, ως δικηγόρος του ΟΛΠ, οικογενειάρχης, δραστήριο μέλος στα κοινά αθλητισμού και δικηγορίας, αθλητής μπάσκετ, κολυμβητής.
Αλλά, μαζί με την Ηβη μας, θα σου αφιερώσουμε όλα τα καλά που θα έλθουν.
Γιατί, δε θα σε ξεχάσουμε κούκλε μας…